Ευχαριστώ θερμά τον Λευτέρη Παπαστέργιου και το LarissaPress για την τιμητική δημοσίευση του 2020, αφιερωμένη στο έργο μου.
Η εμπειρία μου ως αυτοδίδακτου φωτογράφου Λαρισαίου είναι μια συνεχής πρόκληση και η αναγνώριση από τον τοπικό τύπο είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Εκτιμώ βαθύτατα τη στήριξη και την ευγνωμοσύνη μου δεν γνωρίζει όρια. Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και τη συνεχή ενθάρρυνση.
ίναι τιμή μου να μοιράζομαι το έργο μου με την τοπική κοινότητα.
Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
Τον περασμένο Ιανουάριο, στις καταστροφικές πυρκαγιές της Αυστραλίας, αυτή η φωτογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου, ως αντιπροσωπευτική της απίστευτης καταστροφής. Εκατοντάδες δίκτυα σε ολόκληρο τον κόσμο της έκαναν αναπαραγωγή και με τη δύναμη των Social media έγινε viral!
Η φωτογραφία αυτή όμως τραβήχτηκε στη Λάρισα, έναν περίπου μήνα πριν ξεσπάσουν οι πυρκαγιές στην Αυστραλία, από έναν ξεχωριστό καλλιτέχνη! Ένα νέο φωτογράφο που αιχμαλώτισε τη δική μου ματιά, που κερδίζει συνεχώς τον θαυμασμό στο εξωτερικό και που στη Λάρισα περνά, σχεδόν, απαρατήρητος.
Δηλώνεις φωτογράφος;
Μπορείς να το πεις και έτσι
Πως ξεκίνησαν όλα;
Ξεκίνησα εντελώς ερασιτεχνικά, κάνοντας το χόμπι μου. Αργότερα μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να εξελιχθώ πιο επαγγελματικά
Γιατί όμως έπιασες στα χέρια σου μια φωτογραφική μηχανή και όχι ένα καλάμι ψαρέματος για παράδειγμα;
Ίσως επειδή μια φωτογραφική μηχανή ήταν ένα δώρο που μου έγινε όταν ήμουν μικρός. Μια φωτογραφική μηχανή από τις παλιές, με φιλμ, την οποία άρχισα να χρησιμοποιώ κάνοντας τις πρώτες μου λήψεις. Αργότερα, κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, -σπούδασα οδοντοτεχνίτης-, σταμάτησα να ασχολούμαι συστηματικά, ώσπου πριν περίπου οχτώ χρόνια αγόρασα μια πιο σύγχρονη μηχανή και άρχισα να τραβάω φωτογραφίες του δρόμου. Μην φανταστείς κάτι καλλιτεχνικό, αλλά κάποια πράγματα που εμένα μου έκαναν «κλικ».
Τι είναι η φωτογραφία;
Είναι πολλά πράγματα. Τρόπος έκφρασης σίγουρα. Είναι μια τέχνη που με κάνει να αισθάνομαι ελεύθερος και χωρίς προβλήματα.
Απέναντι μας, αν δεις, υπάρχει ένα δέντρο και ένας κάδος απορριμμάτων. Τι είναι αυτό που θα κάνει εσένα να επιλέξεις ένα από τα δυο για να το αποτυπώσεις στη μηχανή σου;
Μάλλον η ματιά μου. Αυτή είναι η απάντηση. Κάτι χαρακτηριστικό που θα δω στο δέντρο ή στον κάδο και το οποίο θα με σπρώξει να πατήσω το κουμπί της μηχανής μου.
Γιατί ενώ δυο άνθρωποι βλέπουν, απέναντι, τον ίδιο κάδο, υπάρχει η πιθανότητα να βλέπουν διαφορετικά πράγματα;
Επειδή πέρα από τη ματιά έχουμε, ως άνθρωποι, διαφορετική φαντασία. Κάθε μυαλό δημιουργεί μάλλον το δικό του πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετείται αυτός ο κάδος ή το δέντρο.
Τι πρέπει να διαθέτει ένας φωτογράφος για να χαρακτηριστεί καλλιτέχνης;
Αγάπη, φαντασία και ενδεχομένως τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε σκηνοθέτη.
Έχεις επιλέξει τη φωτογραφία δρόμου. Γιατί;
Είναι πιο αυθόρμητο όλο αυτό που συμβαίνει. Καθημερινές, τυχαίες εικόνες, που εξάπτουν τη δική μου φαντασία.
Παίζει ρόλο το τυχαίο;
Φυσικά, μεγάλο.
Και στη ζωή;
Ναι σίγουρα.
Είναι η φωτογραφία αποτύπωση στιγμής ή αποτύπωση ζωής;
Αποτυπώνοντας διάφορες και διαφορετικές στιγμές, αποτυπώνεις, τελικά, την ίδια τη ζωή.
Αυτό που αποτυπώνεις με τον φακό σου είναι η πραγματικότητα της ζωής ή η δική σου πραγματικότητα;
Νομίζω πως είναι μια μίξη και των δυο…
Το «κλικ» της μηχανής σου είναι ένα ταξίδι που θα ήθελες εσύ να κάνεις;
Σίγουρα. Είναι νοσταλγία και όνειρο…
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Θέλω να ταξιδέψω σε ολόκληρο τον κόσμο, στις μεγαλουπόλεις και να αποτυπώσω την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν και αναπνέουν εκεί.
Ασπρόμαυρες ή έγχρωμες εικόνες;
Παλαιότερα μου άρεσαν οι ασπρόμαυρες. Τώρα λατρεύω το χρώμα. Δουλεύω πολύ με αυτό.
Γνωρίζω πως στο εξωτερικό είναι αναγνωρισμένες οι φωτογραφίες σου, σε αντίθεση με την Ελλάδα. Τι φταίει;
Ίσως η κουλτούρα του λαού μας απέναντι στη φωτογραφία. Ενώ η χώρα μας είχε και έχει πολλούς και σημαντικούς φωτογράφους, ο κόσμος δεν εστίασε πάνω της. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αλλάζει κάπως αυτό. Σκέψου πως δεν υπήρχαν καθόλου σχολές φωτογραφίας πριν χρόνια… Ενώ υπήρχαν καλλιτέχνες φωτογράφοι, η φωτογραφία δεν αποτελούσε μέρος της τέχνης στην Ελλάδα. Δικές μου φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί σε αρκετά περιοδικά του εξωτερικού. Στη Γαλλία, στην Αυστρία, στην Ινδία… Η αναγνώριση μου ξεκίνησε με τη βοήθεια των social media.
Αυτά σου έδωσαν την ώθηση;
Ναι, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στην αρχή δεν τα πίστευα. Στην πορεία κατάλαβα πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους, αρκεί να τα χρησιμοποιήσεις σοβαρά και επαγγελματικά. Εγώ κατάλαβα για πρώτη φορά ότι οι φωτογραφίες μου αρέσουν στον κόσμο, βλέποντας τις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιδιαίτερα στις ομάδες φωτογραφίας σε ολόκληρο τον κόσμο, στις οποίες είμαι πλέον μέλος. Τότε κατάλαβα πως «εδώ κάτι συμβαίνει».
Παγκόσμια κοινότητα;
Ναι. Μιλάω καθημερινά με παιδιά από Ινδία, Αίγυπτο, Αυστραλία, Αμερική… Πολύ σημαντικό όλο αυτό. Ανοίγουν οι ορίζοντες σου…
Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα;
Σίγουρα οι αποχρώσεις του κίτρινου και του κόκκινου. Και η ανάμιξη τους.
Χειμώνας ή καλοκαίρι;
Ο χειμώνας. Λατρεύω ιδιαίτερα την ομίχλη
Ζεις από την φωτογραφία;
Κατά το ήμισυ, ναι.
Θα ήθελες να ζήσεις αποκλειστικά από αυτό;
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως δεν θα σταματήσω να φωτογραφίζω…
Η πρόοδος της τεχνολογίας πόσο έχει επηρεάσει τη φωτογραφία;
Την έχει επηρεάσει θετικά. Η φωτογραφία ουσιαστικά εξελίσσεται μαζί με την τεχνολογία. Παλιότερα ήταν πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα. Δεν ήξερες, για παράδειγμα, τι έχεις τραβήξει. Τώρα γνωρίζεις ακριβώς τι κάνεις. Σήμερα, επίσης, έχεις τη δυνατότητα να κάνεις μια σοβαρή επεξεργασία της φωτογραφίας. Μπορείς να δώσεις ένα εξαιρετικά αισθητικό αποτέλεσμα με τη χρήση της τεχνολογίας, που κι αυτό από μόνο του είναι μια άλλη μορφή τέχνης.
Μπορεί κάποιος να γίνει σπουδαίος φωτογράφος, μόνο από την επεξεργασία;
Όχι. Δεν φτάνει μόνο αυτό. Μπορεί να προχωρήσει ένα αυτοκίνητο χωρίς ρόδες; Η επεξεργασία στις μέρες μας είναι κομμάτι της τέχνης της φωτογραφίας. Αν δεν τραβήξεις κάτι σπουδαίο, δεν μπορεί αυτό να γίνει σπουδαίο.
Ταλέντο ή δουλειά;
Το ταλέντο παίζει μεγάλο ρόλο, ωστόσο πρέπει να βάλεις κι εσύ το χέρι σου.
Comentários